Toen de sportieve Ibolya Moór jaren geleden plots met enorme gezondheidsklachten te kampen kreeg, die ze telkens weer met alle kracht die ze maar kon vinden overwon, ging ze op zoek naar de oorzaak. Haar zoektocht leidde tot een schokkende ontdekking: er rustte een vloek op het Hongaarse deel van haar familie. Gelukkig vond de nuchtere Ibolya een manier om haar leven weer op de rails te krijgen. Die inzichten deelt ze nu met de wereld in haar boek ‘De Vloek van de Hongaarse familie Moór’.

‘Ik hoop dat lezers er via mijn boek van overtuigd raken dat gedachten werkelijk kracht hebben, en dat ze met behulp van deze info hun eigen leven positief kunnen beïnvloeden. Een mens is krachtiger dan ze zelf beseft!’

Kan je in eigen woorden wat meer vertellen over ‘De Vloek van de Hongaarse familie Moór’? 

De uitgangspunten van het boek zijn de generatievloek en de sessie bij Hellen Tiethoff geweest. Ik heb nooit gedacht dat een vloek echt kon bestaan, laat staan dat er eentje op mijn familie rustte. Het verhaal op zich is verzonnen, omdat ik het niet oké vond om zoveel over mijn familie te schrijven. Deels omdat ik vind dat het niks met de boodschap te maken heeft, deels omdat mijn familie in Hongarije het niet kan lezen. Ik spreek en schrijf geen Hongaars en zij beheersen de Nederlandse taal niet.

Alleen de vloek is een gegeven en voor de rest zitten er wat herinneringen in die kloppen, maar het meeste is fictie. Net zoals het punt dat de hoofdpersoon geen opleiding heeft genoten; het tegendeel is waar. Eigenlijk komt de hoofdpersoon er nog zeer genadig vanaf in vergelijking met hetgeen ik in werkelijkheid heb meegemaakt.

Toen ik met schrijven begon, wist ik absoluut niet welke kant het opging. Ik heb het boek organisch geschreven, wat heel veel extra werk met zich meebracht. Op een gegeven moment begon het verhaal zichzelf te vertellen. Langzaam maar zeker werd steeds duidelijker dat ik het boek niet echt onder een vaste rubriek kon onderbrengen. Gezien de opbouw van het verhaal, past het mijns inziens het beste onder het genre thriller.

Het non-fictiegedeelte zit hem vooral in het feit dat de vloek die over mijn familie is uitgesproken volgens mij echt bestond. Verder heb ik wetenschappelijke, esoterische, religieuze en historische feiten aangehaald die het verhaal ondersteunen.

‘Eigenlijk komt de hoofdpersoon er nog zeer genadig vanaf in vergelijking met hetgeen ik in werkelijkheid heb meegemaakt.’

In hoeverre is het boek autobiografisch?

Het verhaal is eigenlijk helemaal niet autobiografisch. Ik kwam er pas 6 jaar geleden achter dat er een vloek op mijn familie rustte.

Ongeveer een kwart eeuw geleden werd ik ernstig ziek (C-ptss, paniek- en angststoornis gecombineerd met chronische vermoeidheid). De medische wereld kon mij niet helpen om weer gezond(er) te worden. Ik lag voor oud vuil op bed en heb alles verloren wat ik maar kon verliezen: mijn huis, mijn baan, mijn gezondheid, mijn huwelijk en veel vrienden. Eigenlijk zag ik het leven niet meer zitten en het was erop of eronder. Uiteindelijk besloot ik om op onderzoek uit te gaan en te kijken of ik mezelf kon genezen. Daarbij liet ik me helpen door zowel de medische, psychologische als alternatieve geneeswijzen.

Ik verdiepte me in allerlei wetenschappelijke, medische, psychologische en esoterische zaken. Tevens leefde ik zo gezond mogelijk. Langzamerhand knapte ik weer op en kreeg ik weer grip op mijn leven. Uiteindelijk was ik zelfs in staat om weer een fulltimebaan te aanvaarden. Maar ik viel telkens terug en ging daarbij steeds weer een extra stapje achteruit. In totaal is dit vier keer gebeurd, waarbij de laatste keer echt kritiek was.

Toch kon ik het er niet bij laten zitten. Er brandde nog steeds een klein vlammetje levenslust in mijn hart. Tevens had ik de ervaring dat mijn manier van denken me echt hielp. Ik vroeg me dan ook af wat er steeds weer voor zorgde dat ik zo ernstig ziek werd?  

Ik besloot verder te zoeken. Ik kwam in aanraking met kwantumfysica en met het begrip synchroniciteit. “Toevallig” kwam ik via het internet in contact met iemand van een mysterieschool. Tijdens een sessie werd me verteld dat er een vloek op de Hongaarse kant van mijn familie rustte.

Een gevoel dat diep van binnen zat, maakte dat ik deze kennis met de wereld wilde delen.

‘Ik was vroeger een nuchter persoon. Ik ben gelovig opgevoed, maar kon daar niks mee. Toen ik in aanraking kwam met yoga en meditatie, vond ik alleen de beleving prettig, maar geloven in al die hocus pocus die daarmee samenhing, deed ik niet. Ik geloofde in de kracht van de ratio.’

Ik lees dat je een nuchter persoon bent en niet in het bovennatuurlijke gelooft. Is die houding veranderd na je research en persoonlijke ervaringen?

Ik was vroeger een nuchter persoon. Ik ben gelovig opgevoed, maar kon daar niks mee. Toen ik in aanraking kwam met yoga en meditatie, vond ik alleen de beleving prettig, maar geloven in al die hocus pocus die daarmee samenhing, deed ik niet. Ik geloofde in de kracht van de ratio. Mijn denken dat me al zo vaak geholpen had om er bovenop te komen. 

Toen ik hoorde dat er een vloek op de Hongaarse kant van mijn familie rustte, kon ik het ook niet geloven. Ik was benieuwd hoe een vloek over iemand kon worden uitgesproken. Tevens werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld naar oude religieuze stromingen. Ik begon boeken te lezen en belangrijke historische gebeurtenissen op een rij te zetten. Tevens las ik veel over de Akasha records en epigenetica. Al die informatie waren kleine puzzelstukjes die ik in het verhaal met elkaar heb verbonden. Door dit hele proces raakte ik er steeds meer van overtuigd dat een vloek echt is en dat deze eeuwenlang kan voortbestaan.

Had je voor dit boek al proza geschreven, of wat het je eerste keer? Heb je de smaak nu te pakken en mogen we in de toekomst nog boeken van jou verwachten? 

Het is de eerste keer dat ik proza schreef, maar verhalen vertellen doe ik al mijn hele leven. Ik heb blijkbaar een levendige fantasie. Wel heb ik vaak voor mijn werk geschreven.

Als kind wilde ik al een boek schrijven, maar het was er nooit van gekomen. Door de vloek kwam er een verhaal in me op en kreeg ik de drive om gewoon met schrijven te beginnen!

Het schrijven was een heel intensief proces dat zijn tol heeft geëist, omdat ik alles zelf regelde. Daarbij moet je denken aan het inhuren van de redactie, het zoeken naar een clusteruitgever, het opzetten van een nieuwe website, de cover, promotie en marketing. Maar ik denk wel dat er een volgend boek gaat komen. Of ik dat weer in eigen beheer ga uitgeven, weet ik nog niet.

Je werkt ook als journaliste, je blogt en geeft lezingen. Een bezige bij!

Twee jaar geleden ben ik begonnen met een opleiding publiek spreken. Het leek me vooral leuk om mijn opgedane kennis te delen. Tevens ben ik een mensenmens en vind ik persoonlijk contact erg fijn. Vorig jaar heb ik een lezing mogen geven, maar daarna kwam het virus en werd alles on hold gezet.

Het bloggen pakte ik een jaar of drie geleden op, omdat het me een leuke oefening leek om beter en vloeiender te leren schrijven. Tevens heb ik drie jaar geleden in de experimentele wijk Oosterwold Almere een eigen huis gebouwd. Het was een uniek gebeuren en ik wilde mijn ervaringen graag via mijn blog met mensen delen. Op die manier ben ik in contact gekomen met het online magazine Klein Wonen. Sindsdien schrijf ik elke drie maanden een artikel voor dit leuke blad.

Je rijdt ook met de motor, las ik?  

Dat klopt. Ik heb al 27 jaar mijn motorrijbewijs, maar moest deze hobby een aantal malen onderbreken. Gelukkig ben ik weer in de omstandigheid dat ik heerlijk op mijn Honda CBF kan rondtoeren. Ondanks mijn nekpijn (ik heb een nekhernia gehad) kon ik afgelopen jaar mijn felbegeerde reis naar Corsica maken. Ik heb daar een blog over geschreven. Deze zal binnenkort te lezen zijn op mijn website en de website van www.motorrijders.nl.

Ik lees dat je ook sportief bent: trailrunning, canicrossen, skiën, mountainbiken, wielrennen én yoga. Jij lijkt me iemand die letterlijk en figuurlijk niet graag stilzit. 

Helemaal goed! Daarom vond ik het ook zo erg toen ik zo ziek werd. Het schuurde enorm om anderen te zien sporten, terwijl ik dat niet meer kon. Misschien is dat wel de drive geweest om alles wat maar mogelijk was in te zetten om gezonder te worden.

De problemen die ik ondervond maken deel uit van mijn zielenreis. Deze reis diende duidelijk een doel, namelijk ontdekken wie en wat ik echt ben.

Waarom doe je mee met Boekenerf? 

Omdat het een tof initiatief is.

Wil je nog iets kwijt? 

Ik hoop dat lezers met behulp van mijn boek overtuigd raken dat gedachten werkelijk kracht hebben, en dat ze met behulp van deze info hun eigen leven positief kunnen beïnvloeden. Dat betekent niet dat lezers nooit meer moeilijke of nare dingen zullen meemaken, want er zijn nog talloze andere aspecten die het leven beïnvloeden. Maar een mens is krachtiger dan ze (vaak) zelf beseft en dat is een boodschap die ik graag kenbaar wil maken.   

Meer weten over Ibolya en haar boek? Kijk dan zeker eens op haar persoonlijke pagina.

Naar Ibolya’s pagina