Hoezo, jongeren hebben geen discipline? Lenno Vranken schrijft al sinds zijn dertiende aan de reeks ‘De Wereld achter de spiegel’, wat tot nog toe in vier boeken resulteerde. In die reeks volgen we Huritt, een gevoelige jongen met het hart op de juiste plaats, tijdens diens avonturen in een magische wereld van monsters en tovenaars. Dit bijzondere personage wordt als het ware samen met Lenno volwassen.

“Ik heb nooit begrepen waarom een jongen, die niet in het plaatje past van de traditionele gendernorm, niet op een actievol avontuur kan gaan.” 

Toen je aan je eerste boek begon te schrijven, was je dertien jaar. Je bent het waarschijnlijk beu om dit te horen, maar da’s toch wel bijzonder knap. Heb je altijd al geweten dat je schrijver wilde worden en weet je waar die drang vandaan komt?

Eerst en vooral bedankt voor het compliment! Ik heb inderdaad altijd al geweten dat ik wilde schrijven. Waar deze drang vandaan komt, weet ik eigenlijk niet zozeer (maar zo stel ik mij wel bij meer dingen in mijn leven vragen).

Volgens mij heeft het te maken met het feit dat ik mij altijd anders heb gevoeld dan de mensen om mij heen. Vaak was dit erg confronterend en zelfs een beetje deprimerend voor mij. Ik heb altijd voor de helft in een andere wereld geleefd. Over deze wereld schrijven, was van kleins af aan al een enorme steun en toeverlaat voor mij.   

Tot nog toe publiceerde je drie boeken en een vierde is in de maak. Deze behoren tot een reeks: De wereld achter de spiegel. Kan je kort schetsen wie je hoofdpersonage Huritt is en in wat voor avonturen hij terecht komt?

Huritt is een hoofdpersonage, anders dan alle andere fictieve karakters die ik tot nu toe ben tegengekomen in boeken (zeker in jeugdliteratuur). Met de evolutie van de tijd, hebben gelukkig veel schrijvers de kans gekregen om tal van personages de wereld in te helpen, waaronder ook sterke vrouwelijke personages.

Met Huritt wilde ik graag het personage van een jongen schapen, dat niet per se het ideaalbeeld van traditionele “mannelijkheid” uitstraalt. Huritt is een gevoelig type, een beetje klunzig, maar hij geeft bovenal om zijn familie en de waarden van wat nu juist en wat nu goed is. Tijdens zijn avonturen in mijn fictieve wereld, worden vooral deze waarden van Huritt op de proef gesteld. Hij leert dat bepaalde dingen nodig zijn om te overleven en hij bereikt doorheen de reeks ook een zekere volwassenheid.

Want dat is in feite waar heel de serie om draait: de reis van een jongen naar volwassenheid, doorheen een fictieve wereld van monsters en tovenaars. Er komt ook veel actie voor in mijn boeken. Ik heb nooit begrepen waarom een jongen, die niet in het plaatje past van de traditionele gendernorm, niet op een actievol avontuur kan gaan. 

“Ik ben de schoonheid van duistere wezens gaan inzien en heb ook geleerd dat het soms niet de monsters, maar juist de mensen zijn die nogal naar uit de hoek kunnen komen.“

Met De wereld achter de spiegel heb je een zeer fantasierijke, maar ook nogal donkere, haast apocalyptische wereld geschapen. Is dat ‘duistere’ iets dat je altijd al heeft aangetrokken?

Ik heb mij vooral altijd aangetrokken gevoeld tot de thematiek van magie en andere werelden. Dat is nooit anders geweest, voor zover ik mij kan herinneren. Dat ik mij zo aangetrokken voel tot het ‘duistere’ aspect van dingen, is echter nog nieuw.

Vooral toen ik klein was, konden magische wezens en werelden echt voor mij leven. Hier hoorden echter ook schepsels zoals bijvoorbeeld geesten en vampiers bij. Ik heb hierdoor nooit gemakkelijk alleen in een kamer kunnen slapen en was ook bang voor het donker. Ik dacht écht dat ieder moment iets tevoorschijn zou kunnen springen om mij te verslinden, haha.

Met het ouder worden, ben ik deze duistere wezens een soort van te vriend beginnen houden, als dat logisch klinkt. Ik ben hun schoonheid gaan inzien en heb ook geleerd dat het soms niet de monsters, maar juist de mensen zijn die nogal naar uit de hoek kunnen komen. Daarom dat ik deze eerder donkere thema’s altijd meeneem in mijn schrijfwerk. 

Heb je nog boeken op de planning staan of in je achterhoofd zitten? Mogen we nog een vijfde boek in deze reeks verwachten? Of heb je eerder zin om aan iets anders te gaan werken?

Ik heb van mijn dertiende tot mijn negentiende gewerkt aan deze reeks. Mensen mogen dus zeker nog meer vervolgdelen verwachten. Op deze manier kon ik niet alleen de reis naar volwassenheid voor mijn personages op papier vastleggen, maar eigenlijk ook de mijne.

Als ik nu mijn eerste boek teruglees, sta ik er verstomd van hoezeer mijn schrijfstijl is veranderd. Ik kan niet wachten tot anderen dit ook opmerken! Verder is het al een tijdje een droom van mij om een eigen bundel gedichten en kortverhalen uit te brengen, allemaal met een macaber en sprookjesachtig thema. Ik zal altijd blijven schrijven, anders zou ik waarschijnlijk niet het hoofd koel kunnen houden in deze wereld, haha. 

“Er zijn in bijvoorbeeld Belgisch Limburg tal van schrijvers die waar talent bezitten, maar die helaas niet de erkenning krijgen die ze verdienen omdat ze niet op kunnen tegen de publiciteit van de zogenoemde broodschrijvers.“

Wat lees je zelf graag? Door welke genres, boeken, films, muziek, … ben je geïnspireerd?

Dit vind ik zo een leuke vraag! Over boeken en andere auteurs praten is immers als een hobby voor mij. Vanaf een zeer jonge leeftijd ben ik gefascineerd door de alom bekende Harry Potter-boeken. Zeker van mijn negende tot mijn zeventiende heeft mijn hele leven om deze magische verhalen gedraaid. Hier kunnen mensen volgens mij invloeden van opmerken in mijn eigen verhalen, hoewel dit zeker niet met opzet was!

Met het ouder worden, heb ik een grote fascinatie gekregen voor gotische literatuur uit de negentiende eeuw. Auteurs zoals Bram Stoker, Matthew Lewis, Ann Radcliffe, Mary Shelley, Charlotte Brontë, Angela Carter en al helemaal Oscar Wilde, hebben nu een gróte invloed op mijn leven. Vooral de laatstgenoemde auteur. Ik heb zelfs mijn eindexamen voor repertoirestudie op deze man gebaseerd! 

Ik ben ook een enorme film- en muziekliefhebber. Mijn top drie van favoriete films zijn: The Witches of Eastwick, Interview With the Vampire en The Company of Wolves. Mijn muzieksmaak is nu niet bepaald geliefd door velen (eigenlijk door haast niemand uit mijn directe omgeving), maar dit staat mij niet in de weg om iedere dag los te gaan op mijn cd’s en lp’s van The Cure, Siouxsie And The Banshees, Bauhaus, Sisters Of Mercy en Echo And The Bunnymen. Al deze vormen van media inspireren mij toch dagdagelijks en hebben ook invloed op mijn boeken. 

Twee jaar geleden ben je geïnterviewd door schrijver Edward van de Vendel over je leven en emoties als LHBT-jongere. Je verscheen ook in zijn boek Gloei. Kan je daar wat meer over vertellen?

Dit is iets waar ik persoonlijk erg trots op ben. Al helemaal omdat ik zelf lid ben van de LHBT-gemeenschap, is het voor mij belangrijk om op te komen voor onze rechten. Ik heb nu helaas niet bepaald een groot platform om dit soort vormen van “activisme” op uit te voeren, maar ik doe mijn best waar dit maar mogelijk is. Zo heb ik op mijn vroegere middelbare school in Genk een groep opgericht om het pesten van LHBT-jongeren tegen te gaan. Mijn verschijning in het boek van Edward van de Vendel geeft mij het gevoel dat ik anderen help door mijn verhaal de wereld in te sturen.

Dit is eigenlijk allemaal te danken aan Johan Vandevelde, een auteur waar ik online mee communiceer sinds mijn tiende. Johan maakte mij attent op het project van Edward van de Vendel en gaf mij een duwtje in de rug om mezelf aan te melden. Ik contacteerde Edward via Instagram. Hij wilde graag dat ik in maximaal vijf zinnen iets vertelde over mijn leven. Hij leek onder de indruk en hierna hebben we afgesproken voor een interview over mijn leven. Dit was een fijne ervaring. Edward is echt een aangenaam persoon en ik ben dankbaar dat hij mij de kans heeft gegeven om samen met twintig andere jongeren een stem te zijn voor de LHBT-gemeenschap.     

“Ik heb mijn hele leven kracht geput uit de verhalen van andere schrijvers. Dankzij hun personages en fictieve werelden, kon ik mij verplaatsen in bijvoorbeeld een persoon die veel sterker was dan ik. Ik hoop van harte dat mijn boeken dit ook zullen betekenen voor anderen.“

Je boeken zijn ook verkrijgbaar bij Kartonnen Dozen, de enige LHBT-boekhandel van België. Iets waar je heel blij mee bent?

En of ik hier blij om ben! Het is als jong persoon in Belgisch Limburg niet bepaald gemakkelijk om bekendheid te verwerven voor zoiets als een boekenreeks. Dit is jammer, want ik heb echt de intentie om mensen kennis te laten maken met de boodschappen die in mijn verhalen schuilen. Dat mijn boeken zijn opgenomen in het assortiment van Kartonnen Dozen, is werkelijk ongelofelijk voor mij. Het is alsof ik een soort van erkenning krijg van de gemeenschap en dat vind ik zalig. Ook hoop ik dat via deze weg nu iets meer lezers in aanraking zullen komen met mijn boeken. 

Is LHBT een onderwerp dat ook op de een of andere manier in je boeken terugkomt?

Toch wel. Ik heb altijd moeite gehad met mijn eigen geaardheid. Als ik jongeren zoals mij had zien verschijnen in bijvoorbeeld films, series en ook boeken, dan was het voor mij al een stuk eenvoudiger geweest om mezelf te accepteren. Daarom vond ik het belangrijk om LHBT-personages in mijn boeken te verwerken, maar dit op een zo normaal mogelijke manier. Tegenwoordig zie je in bijvoorbeeld populaire Netflix-series hier en daar eens een LHBT-personage verschijnen, maar dit zonder een groter doel. Meestal is dit personage alleen gecreëerd om een namaakgevoel van “inclusiviteit” uit te stralen en niet om het verhaal van de reeks te dienen, maar om bijvoorbeeld vroegtijdig te sterven. 

Dit probeer ik in mijn boeken zeker anders te doen. In mijn tweede boek: De wereld achter de spiegel – Afgezonderd, kunnen mijn lezers Felice tegenkomen, een lesbisch personage dat geen doekjes om haar geaardheid windt. Ze is er nu eenmaal en iedereen accepteert haar zoals ze is. Ze komt uiteraard wel wat tegenslag tegen omwille van wie zij is, maar dit is alleen maar om de realiteit weer te geven. Verder is Felices geaardheid niet het hoofdonderwerp van mijn verhalen en dat is ook redelijk nieuw, zeker in jeugdliteratuur.    

Waarom doe je mee aan Boekenerf?

Ik vind het initiatief van Boekenerf erg speciaal en kan dit alleen maar toejuichen. Er zijn in bijvoorbeeld Belgisch Limburg tal van schrijvers die waar talent bezitten, maar die helaas niet de erkenning krijgen die ze verdienen omdat ze niet op kunnen tegen de publiciteit van de zogenoemde “broodschrijvers”. Dankzij Boekenerf krijgen deze bijzondere auteurs een extra duwtje in de rug en wordt hun bereik naar andere lezers toe toch iets groter. Ik vind het fantastisch om te bedenken dat ik hier een deel van kan uitmaken!

Is er iets waarover je het nog niet gehad hebt, maar dat je graag wil meegeven?

Ik vond de vragen van dit interview erg boeiend, vooral omdat ik de gelegenheid heb gekregen om te praten over wat volgens mij mijn boeken zo uniek maakt. Volgens mij zou ik alleen nog maar willen meegeven dat ik mijn hele leven kracht heb geput uit de verhalen van andere schrijvers. Dankzij hun personages en fictieve werelden, kon ik mij verplaatsen in bijvoorbeeld een persoon die veel sterker was dan ik. Dit heeft mij door veel nare situaties in mijn leven geholpen. Ik hoop van harte dat mijn boeken dit ook zullen betekenen voor anderen. 

Meer weten over Lenno’s boeken? Dat kan hier.