Boekenerf

Hoe nog mens zijn

Ken je hen nog
Je partner je kinderen
Of zijn het vrome onbekenden

Maken je geliefden je bang
Of doen ze je schaterlachen
Omdat je ze potsierlijk vindt

lees meer

Zondagmorgen, 7.00 uur. Douwe, mijn Zwitserse herdershond, komt naast mijn bed en raakt, zoals elke morgen, met zijn snuit even mijn gezicht aan. Goeiemorgen vrouwtje, sta je nu op? Ik ken zijn ochtendritueel en zijn gedachten als geen ander!

De vroege felle ochtendzon lokt ons naar buiten. Douwe wordt gek als ik de wandelschoenen al aandoe. En dan, hup, de auto in. Het dorp slaapt nog. Geen auto te bekennen. Het lijkt wel een autoloze zondag. Het lijkt wel alsof Douwe en ik de enigen op de wereld zijn. Het lijkt wel alsof we in een film zijn beland.  Een vreemde constatering en gewaarwording.

lees meer   

Het gebeurt zelden dat ik naar het buitenland reis om een concert bij te wonen. Dit heeft niets vandoen met leeftijd, luiheid of desinteresse, alles met de kwaliteit van de artiest en de nood om een fenomeen live te willen zien. Een jeugdidool bijvoorbeeld.

Een nostalgisch gevoel had me overvallen toen ik las dat een restant van mijn favoriete popgroep uit de jaren zestig een tournee door Europa plande. Het was niet de eerste keer dat hij het continent doorkruiste, maar vanwege beroepsbezigheden had ik zijn laatste passage in Antwerpen node aan mij moeten laten voorbijgaan. Deze keer stond Antwerpen niet op de tourlijst, maar Amsterdam. Ik dacht: de 80-jarige gabber wordt aardig grijs en zijn babyface steeds meer een gegroefde akker, zijn knoken kraken onder het gewicht der jaren, maar hij draaft nog steeds als een wulpse hinde vlaggenzwaaiend over het podium. Een hoge noot durft hij al eens niet te halen en de stem klinkt wat heser dan voorheen, maar dit wordt glimlachend en met de mantel der liefde toegedekt. Wij koesteren jeugdidolen in het fluwelen doosje van ons hart.

lees meer   

Ja gek toch? Dit weet een landelijk dagblad te melden en dat noemt men dan nieuws. Het zou bij mannen om 9 jaar gaan, bij vrouwen scheelt het 8 jaar. Geen kattendrek!

De elitaire regentenpartijen met een verachtelijke nietszeggende D in de naam (VVD, D66 & CDA), maar ook andere hypocrieten die iets met de gewone man -gewone vrouw mag van mij ook- pretenderen te hebben (PvdA & GL incl. gefuseerde voorgangers) laten de gewone mens al decennia (sinds Cort van de Linden en Willem Drees) in de steek.

lees meer   

Het was weer een van die nare nachten waar geen einde leek aan te komen.

Mijn hele lichaam was geladen, elke vezel stond strak gespannen wanneer ik de lome warmte van mijn bed verliet en geluidloos naar het toilet sloop.

Maar geluiden zijn niet als geuren, het vergde tijd om er niemand mee wakker te maken vooral vader niet. Mijn huid was te dun voor zijn woorden die me doorzeefden, om vermorzeld te worden door zijn blik en daarna opgeslokt te worden door de stilte die daar altijd op volgde.

lees meer

Beste vrienden en vriendinnen, welkom op de jaarlijkse nieuwjaarsdrink van Club Caliente! Ik zie dat jullie nog helemaal aangekleed zijn en dat is ongetwijfeld geen toeval. Toen we vorige maand aankondigden dat het lidgeld van onze parenclub dit jaar verdubbeld wordt, was er veel tegenkanting. Wij waren zogezegd geldwolven die enkel uit waren op winst. Dat deed pijn, want wij doen alles voor ons en jullie plezier. Als we onze kosten kunnen dekken, zijn we al heel tevreden. Zelfbedruipend zijn heet zoiets. Klinkt jullie waarschijnlijk als muziek in de oren. Goed. De energieprijzen swingen, net als de meesten van jullie, de pan uit. Qua verlichting kunnen we flink besparen, en dat doen we ook met onze nieuwe LED spots, zonder aan sfeer en gezelligheid in te boeten, maar qua verwarmingskosten ligt dat een stuk moeilijker.

lees meer

Ik word wakker en kijk naar buiten
De hemel huilt tranen met tuiten
Het is grijs en grauw
Zelfs geen sprankeltje blauw

Verlangend zoek ik naar dat vogeltje klein
Wat voor mij werkt als een medicijn
Als het zingt naar hartenlust
Lijkt het alsof het mijn oren kust

lees meer